Bedankt Jan en Didy

Weer terug naar Gambia…
29 januari 2010 – 26 maart 2010

Op 29 januari 2010 was het dan zover! Wij, Romy en Lidy, gingen weer naar Gambia toe. Twee jaar geleden zijn we voor onze stage ook al naar Gambia geweest. Toen hebben we voor drie maanden stage gelopen op een Nursery school in Serrekunda. In juli 2009 hebben we allebei onze diploma ontvangen. Maar toen hadden we de keus: gaan we meteen op zoek naar een baan in het onderwijs of gaan we nog een keer naar het buitenland toe? We hebben de knoop doorgehakt, wij willen terug naar Gambia!

We wilden nu aan de slag op een andere school. En twee jaar geleden hadden we jullie al ontmoet in Gambia, bij Ali Baba en in het stadion met de Independence Day voor Nursery schools. Dus we hebben via internet contact gezocht met jullie. Jullie waren zo enthousiast, dat wij er ook steeds meer zin in kregen. We hebben gevraagd wat we van te voren konden doen en er was een hele lijst met spulletjes die de school en de kliniek erg goed konden gebruiken. Wij hebben geprobeerd zoveel mogelijk spullen te verzamelen, want begin december zou er een container richting Gambia gaan. Daarnaast mochten we een spelletjesmap ontwikkelen voor de school. We zijn daar meteen ook mee aan de slag gegaan.
Uiteindelijk hadden we een bestelbusje vol met schoolspullen, kleding en materialen voor de kliniek. Op 14 november hebben we alle spullen bij jullie afgeleverd en meteen ‘live’ kennis met jullie gemaakt. Op 7 december heeft de container de haven van Rotterdam verlaten. Op 5 januari zijn jullie zelf naar Gambia vertrokken. Jullie waren daar een maand, dus dat betekende dat jullie er nog waren, toen wij in Gambia kwamen. Dat vonden wij wel heel erg fijn.

We vonden het spannend, maar hadden er toch ook heel veel zin in. Dus nadat we op Schiphol afscheid hadden genomen, ingecheckt hadden en door de douane waren gelopen, zaten we met z’n tweeën bij de gate. ‘Ja, we gaan nu echt…’ De vliegreis verliep heel voorspoedig, dus rond een uur of half zeven ’s avonds landden we op de luchthaven van Banjul. Wij kwamen als laatste aan bij de kofferband en liepen als een van de eerste weer naar de douane. Alles verliep zo soepel, gelukkig. Jan had met Travelpoort al geregeld dat wij met eigen vervoer naar het hotel gingen. Dus wij liepen rechtstreeks door naar de auto. Inladen en hup, naar Paradise Suites, daar verbleven we de komende twee maanden.

’s Avonds hebben we met jullie wat gedronken bij Ali Baba. En daarna lekker naar bed, we waren best moe na zo’n hele dag. Jan is met ons meegelopen naar de taxistandplaats, zodat we met een goede taxi en voor een mooi prijsje ‘thuis’ afgezet werden. Met een glimlach op ons gezicht zijn we in slaap gevallen…

De volgende dag was het Cleaning Day, dus dan mogen er geen auto’s rijden. Jullie kwamen ons dus mooi met de ambulance ophalen, want die mocht wel rijden. Sirene aan en gaan! Het was zaterdag, maar toch gingen we naar school. Er was een feestdag op school. Jullie gaven ons een rondleiding en we maakten meteen kennis met de leerkrachten, schoonmaakster, conciërge, ambulancechauffeur, die druk bezig waren met de voorbereidingen voor het feest. Wij hebben ook meegeholpen met versieren en langzamerhand kwamen alle kinderen en ouders binnendruppelen. Voor de kinderen was het echt feest, lekker dansen! Daarna kregen alle kinderen een muskietennet en een tasje met nuttige spulletjes. We vonden het heel leuk dat we meteen zo’n feestdag mee konden maken, we werden ook meteen welkom geheten op de school. Dus de eerste dag was voor ons al heel interessant! Jullie hebben ons toen zo veel verteld en we zagen meteen dat alles goed georganiseerd was. En wat zag het er netjes uit!

De eerste week hebben we op school vooral veel gekeken in de klassen. Ook hebben we in de kasten gekeken welke materialen er zijn. In de klassen hingen al een aantal posters, maar wij hebben er een heleboel bij gemaakt. Wij vonden het heel leuk dat ze daar ook echt iets mee deden. We hebben een poster gemaakt met daarop de zon, wolken en regen. En de volgende dag werd meteen besproken wat het weer was die dag en er werd een liedje gezongen over het weer. Op die manier kregen wij ook echt het idee dat we ze hielpen. Er werd ook nagedacht over duurzaamheid, want Marie wilde haar posters graag op lege rijstzakken hebben. Toen we Yankuba in Nursery 2 in de klas hielpen, vroeg hij meteen of we die lesmethoden in zijn schriftje wilde schrijven. Dan kon hij het niet vergeten en dus steeds opnieuw toepassen.

Op een gegeven moment kwamen de leerkrachten ook naar ons toe met de vraag of we bepaalde posters wilde maken, of dat we tekeningen wilden maken of bepaalde lessen wilden bedenken. Martha ging dan in de kring zitten met de kinderen en aan de hand van een tekening met bestek erop bijvoorbeeld, uitleggen wat je daarmee doet. Daarna nam ze de klas mee naar het keukentje en liet ze echt bestek zien en deed ze voor hoe je het gebruikt. Zo maakte ze het echt begrijpelijk voor de kinderen.

Marie vond het heel leuk om creatieve dingen te doen met de kinderen. Zo af en toe kwam ze dan naar ons toe met een tas met bijvoorbeeld crêpepapier. ‘Wat kunnen we hiermee doen?’ vroeg ze dan. Dus wij hebben feestmutsen gemaakt! Ook hebben we hoedjes van papier gemaakt, we gingen vouwen met de kinderen, we hebben gepuzzeld, geverfd en dus vooral veel geknutseld. Alle teken- en knutselspullen werden uit de kast gehaald! En als Binta iets zag bij in een andere klas, wilde zij dat ook graag. Dan vroeg ze even tussen neus en lippen door: ‘Krijg ik dat ook?’ Natuurlijk! Vaak verzonnen we dan weer een andere opdracht die we bij haar konden doen, zodat niet elke klas hetzelfde deed! De klassen kwamen er steeds vrolijker uit te zien, het gemaakte werk werd allemaal in de klas opgehangen. En als je zag, hoe de kinderen en de leerkrachten zaten te stralen als we weer een vlaggetjesslinger op kwamen hangen in de klas, dan weet je weer waar je het voor doet! Zo dankbaar! Yankuba zei ook steeds dat wij zijn klas zo mooi moesten maken, dat jullie, Jan en Didy, heel trots zouden zijn en zijn klas de mooiste klas zouden vinden!

Tussen het werken door, zaten we ook vaak gezellig met Maimuna en Bakary te kletsen. Zij zijn ook altijd in voor een geintje, maar ze wilden ons ook overal mee helpen. En natuurlijk waren we altijd aan het spelen met Kim en Niels. Wat een lieve kinderen! Ook hebben we af en toe geholpen in de kliniek, we hebben Nederlandse medicijnen vertaald naar het Engels. Helaas zijn er geen kindjes geboren in die twee maanden, maar we hebben de zusters wel hard aan het werk gezien. Als er kinderen van school even in de kliniek langs moesten komen, waren de zusters ook zo lief voor ze.

Toen we daar waren, kregen we ook regelmatig visite uit Nederland. Dus we hebben ook nog wat culturele uitstapjes gemaakt, onder andere naar het Bijilo Forest Park, de Snake Farm, Lamin Lodge en de Crocodile Pool. Maar als we dat in het weekend deden, keken we ook altijd weer uit naar maandag. Weer lekker naar school, we vonden het daar zo leuk! We mochten alles doen wat we wilden, het kon ze niet gek genoeg. Ze waren ook altijd aan het klieren met elkaar en een lol dat ze hadden! Totaal geen stress, geen zorgen! Alles komt goed!

We kregen nog een geweldig cadeau van de school: een Afrikaanse jurk! Daarnaast kregen we ook nog een certificaat als dank voor wat we gedaan hebben op school. En toen was het tijd om afscheid te nemen. Die twee maanden zijn echt omgevlogen! En wat hebben we veel leuke dingen gedaan! En wat hebben we mooie foto's! En wat hebben we leuke filmpjes! En wat hebben we lieve mensen ontmoet! En wat hebben we een koffer vol onvergetelijke herinneringen! En wat zijn we blij dat we dit gedaan hebben…

Toen we thuiskwamen, kregen we de volgende dag nog een bloemetje van jullie. Welkom thuis! Om ons te bedanken voor alles wat we gedaan hebben voor het project. Wij moeten jullie juist bedanken! En een week later stond er nog een geweldig artikel in de krant, met onze foto erbij! En ook elke keer dat jullie een reactie op onze site achterlieten, dat vonden wij een feest om te lezen!

Jullie hebben echt een superproject!
Wij kijken terug op twee schitterende maanden…

Romy aaij en Lidy Zuijdam
April 2010

Geschreven door Lidy